เอาไงดี มันเริ่มจากตรงที่เพื่อนกูคนนึงแนะนำให้กูเล่นfacebook
แล้วกูก็เล่น แล้วก็ ค้นหาชื่อคนๆนึง คนที่กูเคยชอบมากเมื่อหลายปีมาแล้วตั้งแต่ประมาณปี45-46
เออ ก็ได้ กูยามรับ ว่าไม่ใช่แค่ชอบมาก กูถึงกับแบบคลั่งไคล้เลยอะ
ตอนนั้นกูไปเป็นเด็กแลกเปลี่ยน แล้วคนนี้อ่า เป็นเพื่อนร่วมห้องของกู
ไม่ได้หล่อเลยอ่า หน้าตาออกจะตลกๆด้วยซ้ำ แต่บุคลิกที่ขี้เล่นอ่า โดนกูมากเลย
ละก็ ผมทอง ขอดๆแบบคิวปิด ตาสีฟ้าเข้ม ทำกูละลาย
พักครึ่งก่อน กูไปอึ
มาแระ เหม็นปะ
กูตกหลุมรักแหละ ตอนนั้น บ้านกูก็อยู่ซอยเดียวกันด้วยอ่า ก็เลยนะ บางทีที่ได้กลับบ้านพร้อมกัน กูรู้สึกเขินมากเลย มีครั้งนึงที่จักรยานกูเจ๊ง เค้ามาเจอกูกลางทาง กูกำลังจูงจักรยานกลับบ้านพอดี เค้ามาเจอก็อาสาจูงไปที่บ้านกูให้ แล้วก็ ให้กูขี้จักรยานเค้าแทน หัวใจกูแบบ โคตรพองโตอ่า
กูว่าเค้าน่าจะรู้นะ ว่ากูชอบเค้าอ่า หรือไม่รู้วะ กูก็ไม่แน่ใจ กูเปิดเผยไปประมาณ25เปอร์เซนต์ได้... อย่าเพิ่งมองกูแบบนั้น ก็กูเพิ่ง17 เองอ่าตอนนั้น มาจากโรงเรียนหญิงล้วนด้วยอ่า ก็เลยไม่ประสีประสาอ่าดิ แต่กูก็ไม่ได้บอกเค้าว่า เฮ้ย ชอบนะ ไรแบบนี้ แต่ก็ ด้วยการกระทำของกู เค้าน่าจะรู้อ่า ละเค้าเองก็ ทำดีกะกูมากกว่าคนอื่นนะ กูรู้สึก กูไม่รู้หรอก ว่า เค้าจะชอบกูรึเปล่า เพราะเค้าไม่ได้บอก
เรื่องของเรื่องก็คือ พอกูเจอโปรไฟล์เค้าอยู่ในนั้น กูก็เลยขอแอดอ่า นานมากกกกกกกกก เป็นเดือนๆอ่า กว่าเค้าจะรับแอด กูนึกว่า เค้าไม่อยากคุยกะกู หรือลืมกูไปแล้วซะอีก แต่พอเค้ารับแอด กูเข้าไปดูโปรไฟล์เค้าอ่า แบบว่า ... in a relationship กูแอบsadว่ะ แล้วความทรงจำของกูก็ ย้อนกลับไปสมัยนั้น สิ่งที่เราเคยทำด้วยกัน สิ่งที่เราเคยคุยกัน เรื่องน่าอายที่กูทำต่อหน้าเค้า (เรื่องน่าอายที่สุดของกูคือ กูแกล้งทำเป็นเมาในงานปาร์ตี้อ่า... ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากูทำทำไม) ความทรงจำสีชมพู
กูไม่กล้าทักไปอ่า ไม่รู้ว่าเค้าจะว่ายังไง ไม่รู้ว่าจะทักว่าอะไร หรือเค้าจะลืมกูแล้ววะ นานมากแล้ว แต่กูจำเค้าได้ตลอดนะ ไม่ว่ากูจะคบกับใครไปหลายคนแล้วก็ตาม ความทรงจำอันนี้จะเป็นความทรงจำที่สวยที่สุด หวานที่สุดของกูเลย
แล้วเราควรทักเค้าในfacebookมั๊ย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น